چنچنه

ملیت: نروژی

مواد لازم:
● ٩ دسی لیتر آرد
● ٦ قاشق چای خوری پیکن پورد
● ٥ قاشق چای خوری شکر وانیل
● ١ قاشق چای خوری نمک
● ٦ دسی لیتر شکر قهوه‌ای
● ١٢ دسی لیتر هویج رنده شده
● ٤.٥ دسی لیتر روغن راپس Rapeseed یا روغن سویا
● ٦ عدد تخم مرغ
● ۲۰۰ گرم کشمش (به دلخواه)
● کاغذ قنادی برای پوشاندن سینی فر

ظروف و وسایل لازم:

یک ظرف تقریبا ٥ تا ٦ لیتری، سینی فر، کاغذ قنادی

طرز تهیه:

اول همه مواد خشک را در ظرف بزرگی مخلوط کنید. بعد که مواد خوب مخلوط شد هویج رنده شده را با مواد خشک مخلوط کنید تا خوب مخلوط شود. دقت کنید مخلوط کردن هویج با مواد خشک کمی وقت می‌برد و نیاز به بازوی قوی دارد از جوان‌ترها بیگاری بکشید چون بازوی تان خسته خواهد شد! خصوصا وقتی بدانند که کیک خواهند خورد با شوق ذوق بیگاری می‌کنند!
در ظرفی جداگانه تخم مرغ ها را خوب بزنید، نیازی نیست سفت شود یا رنگش تغییر کند، کافی است که خوب زده شود. حالا تخم مرغ‌های زده شده و روغن را داخل دیگر مواد بریزید و خوب هم بزنید تا مواد یکنواخت شود. اگر دوست داشتید مقداری هم کشمش به خمیر بیفزاید و خوب مخلوط کنید. من با شکمش ترجیح می‌دهم.

سینی فر را با کاغذ قنادی بپوشانید تا کیک به ظرف نچسبد بعد خمیر را داخل سینی فر بریزید و پهن کنید تا یکنواخت شود.

فر را روی ۲۰۰ درجه سانتیگراد بگذارید وقتی فر گرم شد سینی را در وسط فر داخل فر قرار بدهید و کیک را برای مدت ۳۰ دقیقه بپزید.
این کیک را می‌توان با تزئین خاک قند و یک نوع پنیر هم درست کرد، تزئین را در یک پست جداگانه توضیح خواهم داد. راستش را بخواهید وقتی کیک را درست کردیم دیدم مواد برای تزئین ندارم به همین خاطر این کیک دو مرحله‌ای شد. اگر باز هم راستش را بخواهید من بدون تزئینش را بیشتر دوست دارم.

نوش جان کنید

ملیت: از کشفیات خودم

مواد لازم برای خمیر:
● نیم لیتر آب
● ١ کیلو آرد سفید (تقریبا ١١ دسی لیتر)
● ٥٠ گرم مایه خمیر
● ٢ قاشق چایخوری نمک
● ٤ قاشق سوپ خوری روغن (روغن زیتون بهتر است)
مواد لازم برای سوس:
● ١ قوطی کنسرو گوجه فرنگی
● ١ عدد پیاز
● ٢ پر سیر
● مقداری آویشن (Oregan)
● نصف قاشق چای خوری نمک

مواد لازم برای داخل پیتزا:
● ٦٠٠ گرم پنیر پیتزا، موزارلا (Mozarella)، یا هر نوع پنیر پیتزا که دوست دارید
● ٥٠ گرم پپرونی
● ٥٠ گرم ژامبون
● می توانید بجای دو مواد بالا گوشت چرخ کرده استفاده کنید.
ظروف و وسایل لازم:
ماهی تابه، سینی فر، ماشین همزن اگر ندارید با دست هم می‌توانید هم بزنید، وردنه، کاغذ روغنی (کاغذ قنادی)

طرز تهیه:
آب را تا ٣٧ درجه گرم کنید و مایه خمیر را در آن حل کنید، نمک و روغن زیتون را هم بیفزاید، ماشین همزن را به کار بیندازید و با افزودن کم کم آرد به آن هم بزنید تا خمیر آماده شود. در این کار عجله نکنید بگذارید خمیر خوب هم بخورد (به فارسی به آن ورز دادن خمیر می‌گویند و هرچه خمیر بهتر ورز بخورد بهتر .
پس از آماده شدن خمیر روی آنرا با پلاستیک بپوشانید و آنرا برای مدت ٤٥ دقیقه در جای تاریک به حال خود رها کنید. زمانی خمیر آماده است که حجم آن دوبرابر شده باشد.
وقتی خمیر آماده شد روی میز آشپزخانه مقداری آرد بریزید و خمیر را روی آن برگردانید، آنرا به دو قسمت مساوی تقسیم کنید و با آنها دو چانه بزرگ درست کنید، مقداری آرد روی میز بریزید و چانه‌های خمیر را روی آرد روی میز بچینید. روی آنها را با پارچه تمیز بپوشانید و برای ١٥ تا ٢٠ دقیقه به حال خود رها کنید. در این مدت وقت دارید مواد دیگر روی پیتزا را آماده کنید.
برای تهیه سوس یک قوطی کنسرو گوجه فرنگی یا به همان مقدار گوجه تازه پوست کنده را با ماشین هم زن آشپزخانه خوب خورد کنید تا به صورت مایع درآید. نمک و فلفل بزنید. یک پیاز و دو پر سیر را هم پوست بکنید و در ماشین آشپزخانه خوب خورد کنید. مقدار روغن در ماهی تابه بریزید و اول کمی پیاز و سیر را در آن سرخ کنید. نیازی نیست پیاز زیاد سرخ بشود همین که دو سه دقیقه روی آتش ملایم قرار بگیرد کافی است. بعد از آن گوجه‌های خورد شده را در آن بریزید آویشن و کمی نمک بیفزاید و آنرا روی آتش ملایم قرار بدهید بگذارید مایع از حالت مایع در آید و سوس سفت شود البته نه به آن اندازه که زیاد سفت شود.
اگر از گوشت چرخ کرده می‌خواهید استفاده کنید آنرا قبل از استفاده سرخ کنید.
حالا پس از اینکه چانه‌های خمیر استراحت کرد، هر چانه را جداگانه روی میز روی مقدار آرد قرار دهید و با وردنه پهن کنید. بعد روی خمیر را سوس بزنید و گوشت‌های انتخابی را روی آن بریزید و پنیر پیتزا را هم بیفزاید و بعد از یک طرف خمیر را لوله کنید به صورتی که بشکل یک لوله در آید، بعد با کارد آشپزخانه خمیر را ببرید، ضخامت هر قطعه (لقمه) پیتزا باید تقریبا ٣ سانتیمتر باشد.
روی سینی فر را با کاغذ روغنی (کاغذ قنادی) بپوشانید و قطعات پیتزا را با فاصله روی آن قرار دهید، بعد مقداری هم پنیر روی هر کدام از لقمه‌ها بریزید و آنرا در فر وسط فر قرار بدهید. فر باید قبل از استفاده تا ٢٢٠ درجه سانتی گراد گرم شده باشد. وقتی پیتزا ها خوب پخت آنرا خارج کنید.
این پیتزا برای پارتی جوانان (مثل خودم!) خیلی خوب است، چون لقمه‌ای است و هر کس به اندازه شکم‌اش مصرف خواهد کرد و اگر زیاد آمد می‌توانید باقیمانده را آخر شب خورد یا برای روز بعد استفاده کنید.

نوش جان کنید

توضیح: امروز روز جهانی تغذیه (روز نان) است! باور کنید من از خودم در نیاورده‌ام، این روز، روز جهانی نان است، حتما یادم بیاورید ما هم یک روزی را برای روز پلو نام گذاری کنیم!
من این نان را در نروژ خورده‌ام، دستور آنرا هم از یک دوست نروژی گرفته‌ام، ولی می‌دانم که هندی است. نروژی‌ها به آن می‌گویند نان برو (برو به زبان نروژی یعنی نان). تا حالا چند بار مجبور شده‌ام به نروژی‌ها توضیح بدهم که نباید بگویند “نان برو” چه نان به معنی برو است و برو به معنی نان در نتیجه می‌شود “نان نان”!
ملیت: هندی

مواد لازم:
● ٢ دسی لیتر شیر
● ٢.٥ دسی لیتر ماست
● ٥٥٠ تا ٦٥٠ گرم آرد
● ٢٥ گرم مایه خمیر (خمیر ترش)
● ١.٥ قاشق سوپخوری شکر
● ٢ قاشق چای خوری نمک
● ٢ قاشق چای خوری بیکن پودر
● ٤ قاشق سوپ خوری روغن زیتون

ظروف و وسایل لازم:
ماشین آشپزخانه (با دست هم می‌توانید خمیر را مخلوط کنید) یک سینی فر، مقداری کاغذ قنادی

طرز تهیه:
شیر را تا 37 درجه سانتیگراد گرم کنید، یک قاشق شکر و مایه خمیر را در آن حل کنید، بگذارید 20 دقیقه بماند. پس از 20 دقیقه، باقی مانده مواد را بجز آرد داخل ظرف بریزید و همزن را راه بیندازید و کم کم آرد را به آن بیفزاید.
دقت کنید بسته به نوع آرد شما، ممکن است مجبور شوید مقدار آرد را کم یا زیاد کنید، چیزی که مهم است نتیجه کار است، خمیر باید یک دست و همانگونه که در تصویر می‌بینید زیاد شل نباشد، همان گونه که در تصویر می‌بینید خمیر به شکل تپه‌ای سرپا ایستاده و ولو نمی‌شود. فقط به خاطر داشته باشید که خمیر را یا با ماشین یا با دست خوب ورز بدهید. وقتی خمیر آماده شد یک قاشق چای خوری روغن زیتون ته ظرف خمیر بریزید و خمیر را روی آن قرار بدهید و یک قاشق چای خوری روغن زیتون هم روی آن بریزید.
حالا یک پارچه نم دار روی ظرف خمیر بکشید و بگذارید در یک جای گرم (تقریبا 37 درجه) بماند تا خمیر ور آید. مدت آن تقریبا یک تا یک ساعت نیم است. بیشتر از این مدت نگذارید خمیر بماند.
وقتی خمیر آماده شد آنرا به ده قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را اول گلوله کنید بعد هر کدام را به شکل بیضی‌هایی در آورید که ضخامت آن حدود 5 میلیمتر باشد. سعی کنید زیاد کلفت نشود چون هنگام طبخ هم پف خواهد کرد و اگر زیاد کلفت باشد داخل نان ها خمیر خواهد ماند.
درجه فر خود را تا 270 درجه سانتیگراد گرم کنید (مخصوصا اگر فر شما المان‌های کباب دارد از آنها استفاده کنید) در غیر اینصورت فقط المانهای بالایی را فعال کنید.
خمیرهای آماده شده را روی کاغذ قنادی توی سینی فر قرار بدهید و آنها را داخل فر گرم بپزید، بعد از تقریبا 3 دقیقه آنها را خارج کنید و پشت و رو کنید و دوباره داخل فر قرار بدهید پشت آنرا هم برای تقریبا یک تا دو دقیقه دقیقه بپزید تا نان ها خوش رنگ شوند. دقت کنید طرف اول آنها بیشتر باید بپزد.
معمولا می‌توانید در این نوع نان مقداری هم ریحان خشک شده یا سبزیجات دیگر که دوست دارید مخلوط خمیر کنید.
نوش جان کنید

ملیت: ایرانی

مواد لازم:
● ١ کیلوگرم آرد (مقدار تقریبی است)
● ٧ دسی لیتر آب ٢٠ درجه سانتیگراد
● هفت ،هشت گرم مایه خمیر Yeast تقریبا اندازه دو عدد پسته
● دو تا سه قاشق چای خوری نمک
● کنجد یا سیاه دانه به مقدار دل خواه

ظروف و وسایل لازم:
مقداری سنگ ریز به اندازه‌های تقریبی پسته یا کمی بزرگتر، سنگ‌ها باید گرد و صاف باشند، یک قطعه چوب سنگین و بزرگ برای کوبیدن و صاف کردن سنگ ها، یک چوب به شکل پارو یا چیزی مشابه آن برای پهن کردن نان و یک چوب بلند (دسته جارو!!) برای خارج کردن نان (تصویر).
طرز تهیه:

یک توضیح قبل از شروع:
این دستور من درآوردی است و تنها از قوه تخیل خُسن آقا سرچشمه می‌گیرد و هیچ منبع علمی یا تاریخی یا … ندارد پس اگر کسی در بین شما هست که نانوا بوده یا پدر یا پدر بزرگش یا عمو یا همسایه‌ای نانوا یا رفاقتی با نانوای سر کوچه دارد لطف کند و این روش را اصلاح کند. از هر نوع نقد و راهنمایی سازنده به شدت استقبال می‌شود.

چرا به این روش نان سنگک را تهیه کردم؟:
اگر از طرز تهیه نان بَگِت آگاه باشید، می‌دانید که برای تهیه خمیر نان بَگِت هم از همین روش (خمیر چند مرحله ای و خمیرترش) استفاده می‌شود و خمیر ترش مورد استفاده را یک شبانه روز قبل از استفاده درست می‌کنند. بطور کلی هرچه طول مدت تخمیر خمیر نان طولانی‌تر باشد، کیفیت نان بهتر می‌شود. حالا چرا نان بَگِت را برای شروع انتخاب کردم، به این دلیل است که نانی است با پوسته سخت و شکننده و ترد. همین خاصیت را هم کم و بیش در نان سنگک مشاهده می‌کنیم. همان گونه که می‌دانید نان سنگکی که خوب طبخ شده باشد، دارای پوسته‌ای سخت است ولی داخل آن نرم. در ضمن بسیار ترد است. البته خمیر نان سنگک بسیار شل‌تر است، دلیل قهوه‌ای رنگ بودن نان سنگک هم همین شل بودن خمیر آن است. چون مقدار آب زیاد داخل خمیر باعث می‌شود که نان هنگام طبخ یکنواخت‌تر برشته شود.
متاسفانه نان‌های ایران در حال انقراض هستند و گویا هیچ کس هم به فکر نگهداری این قسمت از فرهنگ ایرانی نیست. اکثر نانوایی‌ها در ایران یکی یکی ماشینی شده‌اند و دیگر نان‌ها با روش سنتی طبخ نمی‌شود(فردا احمدی نژاد می‌آید پیام می‌گذارد که دم در منزل ما نان سنگگ خشخاش زده برشته دست ساز به قیمت مفت و مجانی به فروش می‌رسد!!). ای کاش کسی در ایران باشد تا این بخش از فرهنگ غنی ایرانی را حفظ کند. نان‌های ایرانی یکی از پیچیده ترین نوع نان‌ها در دنیا هستند و قدمتی هزاران ساله دارند، حیف است که این فرهنگ غنی محو شود. فرانسوی‌ها خیلی به این نان بگت خود می‌نازند ما اما غافلیم از نان سنگگ که به مراتب سخت‌تر و هنرمندانه تر تهیه می‌شود. تجسم کنید وقتی نان را از نانوا می‌گرفتید یک سرش در دستان شما بود سر دیگر آن نزدیک به زمین، بعضی از آن نان‌ها به طول یک متر می‌رسید. این کار چیزی نیست بجز هنر طبخ استاد شاطر ایرانی. هنر فقط موزیک یا نقاشی نیست، این هم خود هنری است که متاسفانه به آن ارجی گذاشته نمی‌شود.
:: برای تهیه نان سنگک اول از همه باید از قوه تخیل خود استفاده کنید، چشمانتان را ببندید و بخاطر بیاورید روزهایی را که توی صف نانوایی برای خرید نان سنگک می‌ایستادید، البته منظورم آن نانوایی‌های قدیمی است نه نانوایی‌های ماشینی دست پخت حکومت الله.
کنار دیوار بقل تنور سه تا چوب بلند وجود داشت. اولی یک چوب بلند بود که یک تیکه چوب مکعب مستطیل شکل سنگین بزرگ به یک سر آن نصب شده بود. این چوب را نانوا برای صاف کردن سنگ‌های داخل تنور استفاده می‌کرد. به این صورت که با یک قطعه صابون خشک روی چوب می‌مالید و بعد چوب را داخل تنور می‌کرد و با کشیدن آن روی سنگ‌ها، آنها را صاف و یکنواخت می‌کرد (مثل اطو روی سنگ‌ها می‌کشید تا صاف و یکنواخت شوند). این کار به این منظور انجام می‌شد که سنگ‌ها کمتر به خمیر بچسبند.
چوب دیگری که یک سر آن به شکل پارو بود را برای پهن کردن خمیر بر سطح سنگ‌های داخل تنور استفاده می‌کرد. چوب آخر هم یک چوب باریک و بلند بود که هنگام خارج کردن نان از داخل تنور استفاده می‌شد و با قرار دادن آن زیر نان و تکان تکان دادن آن باعث می‌شد که سنگ‌ها تا آنجایی که امکان داشت از نان پخته شده جدا شوند و بعد بوسیله همان چوب آنرا خارج می‌کرد.
مرحله اول تهیه خمیر ترش:
برای تهیه نان سنگک به چیزی بنام خمیر ترش نیاز داریم. خمیر ترش با مایه خمیر یا Yeast یک کم فرق می‌کنه به این صورت که برای تهیه خمیر ترش از مقدار کمی مایه خمیر (Yeast) استفاده می‌کنیم.
خمیر ترش را باید 24 ساعت قبل از تهیه خمیر نان سنگک تهیه کنید و بگذارید در یخچال یا یک جای خنک بماند.
برای تهیه خمیرترش از سه تا چهار گرم مایه خمیر را با 150 گرم آرد و 2 دسی لیتر آب استفاده می‌کنیم (2 دسی لیتر تقریبا همان لیوان که در تصویر می‌بینید هست و همان گونه که مشاهده می‌کنید سر لیوان تقریبا نیم سانتیمتر خالی است).
آب را تا 20 درجه سانتی گراد گرم کنید و بعد مایه خمیر را در آن خوب حل کنید. وقتی خوب حل شد آرد را کم کم به آن بیفزاید و خوب با میکسر هم بزنید تا یکنواخت شود. وقتی خمیرترش آماده شد، ظرف را با پلاستیک خوب بپوشانید یا در ظرف را ببندید، فقط در نظر داشته باشید که به علت فعل و انفعالات شیمیایی درون خمیر ترش حجم آن زیاد خواهد شد، پس هم ظرف را به اندازه‌ای انتخاب کنید که جای رشد کردن خمیر ترش را داشته باشد و هم با جسم تیزی سوراخی در سر ظرف یا پلاستیکی که استفاده می‌کنید تعبیه کنید تا گازهای تولید شده در خمیرترش از آن خارج شود.
علت استفاده کردن از خمیر ترش بجای مایه خمیر (همان گونه که در بالا توضیح دادم) این است که خمیر شما از کیفیت بهتری برخوردار خواهد شد.
مرحله دوم تهیه خمیر نان سنگک:
من برای تهیه خمیر از ماشین آشپزخانه (میکسر) استفاده می‌کنم ظرف ماشین به اندازه کافی بزرگ است. باقیمانده آب (5 دسی لیتر) را تا 20 درجه گرم کنید و همراه با باقیمانده آرد (850 گرم) و نمک با هم‌زن خوب مخلوط کنید. دقت کنید وقت کافی برای مخلوط کردن بگذارید خیلی مهم است که مواد به خوبی مخلوط شوند. پس از مخلوط شدن ظرف را با پارچه یا پلاستیک بپوشانید و بگذارید نیم ساعت بماند. (این بخش از خمیر کمی سفت است نگران نباشید بعد با باقی مانده که مخلوط شود شل خواهد شد یا بعدا آنرا تنظیم خواهیم کرد)
مرحله سوم تهیه خمیر سنگک:
3 گرم مخمر (Yeast) باقی مانده را با چند قاشق آب ولرم (20 درجه) مخلوط کنید بعد همراه با خمیر ترش به خمیری که در مرحله دوم تهیه کردید با ماشین میکسر خوب مخلوط کنید. وقتی خمیر یک دست شد و خوب مخلوط شد، آنرا برای دو نیم تا سه ساعت بگذارید بماند. روی آنرا با پارچه یا پلاستیک بپوشانید تا خمیر خشک نشود. سعی کنید خمیر را در جای گرم نگهداری نکنید دما نباید بیشتر از 20 درجه نباشد. دقت کنید این خمیر بسیار شل تر از خمیرهای دیگر است، به صورتی که وقتی می‌خواهید چانه‌های آنرا بردارید از روی دست شما به راحتی خواهد ریخت نه به شلی آش ونه به سفتی خمیر نان معمولی یک چیزی بین این دو.
مرحله چهارم طبخ نان سنگک:
سنگ‌ها را قبل از شروع این مرحله در ظرف یا سینی فر قرار دهید (ظرف فر من تقریبا 4 سانتیمتر عمق دارد که آنرا پر از سنگ کرده‌ام) و داخل فر قرار بدهید و بگذارید خوب گرم شود. دقت کنید سنگ‌ها باید کاملا داغ شده باشند. درجه فر را روی 250 درجه سانتی گراد یا حتی بیشتر تنظیم کنید. وقتی سنگ ها داغ شدند و خمیر هم آماده شد (هماهنگ کنید تا هر دو هم زمان اتفاق افتد) از وسیله‌ای به شکل پارو یا همان چوب نان پزی که در بالا توضیح دادم استفاده کنید و سطح آنرا با آب خوب خیس کنید، دستان خود را هم خوب خیس کنید و با دو دست مقداری خمیر را روی سطح ساف قرار دهید و با پنجه‌ها به آن فرم دهید (فراموش نکنید مثل شاطرهای ایران قمبل مبارکتان را هم کمی با ریتم تکان تکان بدهید، هم صواب دارد و هم نان شما بهتر از آب در خواهد آمد!!).
دقت کنید خمیر به اندازه کافی شل است در نتیجه هنگامی که آنرا بر روی سنگ‌ها در فر قرار می‌دهید کمی کش می‌آید و طول نان بزرگتر خواهد شد (باید با هنرنمایی و حرکات آکرباتیک مخصوص آنرا کش بیاورید). اگر به خاطرات خود مراجعه کنید وقتی که نانوا آنرا در بیرون از تنور شکل می‌داد خمیر هنگام شکل دادن طول زیادی نداشت و هنگام قرار دادن آن روی سنگ داخل تنور با حرکتی معجزه آسا آنرا به طول دلخواه کش می‌آورد. این یک هنر است و نمی‌توان آنرا توضیح داد، از قوه تخیل خود استفاده کنید و فرم دلخواه را به آن بدهید. قبل از اینکه خمیر را روی وسیله صاف قرار بدهید اگر می‌خواهید از سیاه دانه یا کنجد استفاده کنید دانه‌ها را روی وسیله پخش کنید بعد خمیر را روی آن پهن کنید، به این صورت کنجد یا سیاه دانه‌ها روی نان قرار خواهد گرفت. اگر این کار مشکل است می‌توایند بلافاصله بعد از قرار دادن خمیر روی سنگ‌ها، مقداری کنجد یا سیاه دانه روی آن بپاشید. هنگام طبخ از شعله بالایی فر استفاده کنید. فر من برقی است و اِلمان‌های (Element) برقی برای کباب کردن در قسمت بالایی دارد، من از آنها استفاده می‌کنم.

نوش جان کنید