چنچنه

ملیت: ایران
توضیح: مربا خصوصا مربای خانگی معجونی است که هر خانواده بر اساس داده‌های انتقالی از مادر به دختر و از دختر به نوه و خلاصه پشت اندر پشت منتقل می‌شوند. در نتیجه اگر جستجویی روی نت بکنید چند نوع مختلف با مواد مورد استفاده گوناگون پیدا می‌کنید. از همه بدتر اینکه اکثر دستورهایی که پیدا می‌کنید کپی دیگری است. اگر کمی دقت کنید می‌توانید به راحتی پیدا کنید کدام دستور از کدام کپی برداری شده. بعضی حتی چنان در کپی کردن ناشیانه عمل می‌کنند که رد پای کپی برداری خط نما می‌شود. گاهی حتی بعضی از بخش‌ها را فراموش می‌کنند کپی کنند در نتیجه دستور تهیه کلا بی‌مصرف می‌شود و قابل اجرا نیست و اگر سعی کنید اجرا کنید حتما آش شله قلمکاری از آب در خواهد آمد غیر قابل خوردن.
این دستورالعمل را پس از سالها مربا درست کردن عاقبت موفق شدم یک دستورالعمل از چند دستورالعمل جمع آوری کنم و آنرا به یک نتیجه مطلوب برسانم. شاید بپرسید چرا از خانواده دستور آنرا نگرفته‌ام. راستش را بخواهید این کار را هم کرده‌ام ولی عموما در خانواده‌ها خصوصا نسل پدران و مادران ما اینگونه کارها را گتره‌ای انجام می‌دهند و وقتی می‌پرسی در بهترین حالت با پیمانه توضیح می‌دهند که این پیمانه هم نه مبدع دارد و نه ماخذ، نه طول دارد و نه عرض! خلاصه اینکه کارهای حساس مثل آشپزی و کیمیاگری را نمی‌توان گتره‌ای انجام داد. یک گرم نمک اضافه می‌تواند بهترین غذای دنیا را غیرقابل خوردن بکنید.

مواد لازم:

● ۱ کیلو گرم بِه تمیز کرده
● ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم شکر
● ۱ عدد لیمو درشت
● اگر دوست داشتید چند دانه هل

ظروف و وسایل لازم:
یک دیگ

طرز تهیه:

اول یک توضیح در باره نسبت شکر و به. معمولا در اکثر دستورهایی که من دیده ام وزن به و شکر را یک به یک نوشته اند در صورتی که من یک به نصف هم کمتر شکر استفاده می‌کنم یک دلیلش این است که آب داخل مربا نمی ریزم. دلیل دومش هم این است که مرباهای ایرانی خیلی شیرین هستند در ضمن شکر زیادی برای بدن مضرر است.
به ها را پوست بکنید و اول آنها را چهار قاچ کنید وسط آنرا خارج کنید. بخش میانی آن محتوی دانه‌های به است و بخش دیگر آن بسیار سفت است و قابل خوردن نیست.
حالا هر قاچ را به خلال‌های به کلفتی 5 میلیمتر تقسیم کنید، مثل چیزی که در تصویر می‌بینید.
خلال‌های بِه را داخل دیگ بریزد وشکر را روی آن پخش کنید. برای اینکه شکر خوب با بِه مخلوط شود یا بهتر است گفته شود شکر خوب خلال‌های بِه را بپوشانند دیگ را تکان بدهید تا بیشتر همه خلاها به شکر آغشته شوند. در دیگ را ببندید و آنرا داخل یخچال تا روز بعد نگهدارید. روز بعد وقتی در دیگ را باز کنید مایعی را داخل دیگ خواهید دید که این شهد یا آب بِه است که با شکر مخلوط شده و مایع شهد مانندی را بوجود آورده.
حالا ممکن است بپرسید آب نیاز نیست برای پختن مربای بِه ! خیر نیاز به آب نیست. من پس از پختن چند مرتبه مربای بِه و آزمایش مقدار آب عاقبت به این نتیجه رسیدم که مثل مربای سیب از آب استفاده نکنم. من تقریبا با همین روش مربای سیب هم درست می‌کنم.

روز بعد پس از اینکه بِه آب نداخت دیگ را روی آتش ملایم بگذارید و برای مدت 3 ساعت بپزید. دقت کنید آب آن تمام نشود. اینکه می گویم آب در حقیقت شهد خود میوه به است ولی اگر زیاد و با حرارت بالا بجوشانید ممکن است در این پروسه آب آن کم شود. اگر چنین شد و هنوز مربای به رنگ دلخواه به خود نگرفته کمی آب به آن بیفزاید.
بسیار مهم: حرارت زیر دیگ را تا اندازه‌ای که امکان دادر پایین بیاورید. کافی است مربا جوش بسیار ملایم بخورد. آخرهای کار چندین بار ته مربا را هم بزنید تا ته نگیرد اگر ته گرفت باعث خواهد شد که مربا بسوزد و تلخ شود.
وقتی رنگ مربا قرمز تیره شد یا اگر رنگ روشن تر دوست دارید وقتی به رنگ مورد نظر رسید لیمو را آب بگیرید و آب لیمو را به مربا بیفزاید.
این قرمزتیره شدن رنگ مربا هم علتی دارد و علت اصلی آن کاراملیزه شدن قند موجود در مربا است. البته رنگ خود بِه هم بعد از جوشاندن طولانی قرمز می‌شود ولی تیره شدن رنگ آن بخاطر کاراملیزه شدن قند است. من به همین علت است که آنرا تا این مرحله می‌جوشانم. من مربای کاراملیزه شده را بیشتر دوست دارم.
اگر دوست داشتید دانه هل را هم اضافه کنید و کمی دیگر بگذارید بملایمت بجوشد. حالا مربا را درون شیشه مربا کنید.
من برای اینکه مربا خراب نشود. شیشه‌های مورد نظر را پیش از استفاده شسته و در فر روی درجه ۱۵۰ سانتیگراد برای مدت یک ساعت ضدعفونی می‌کنم. وقتی مربا آماده شد داغ داغ آنرا در شیشه‌های داغ می‌ریزم و در آن را محکم می‌کنم. با این روش مربا برای مدت زیادی قابل نگهدار است.

نوش جان کنید

برچسب‌ها: به, شکر, لیمو, مربا